Οι δημόσιοι χώροι και τα δημόσια κτίρια συγκροτούν τον αστικό ιστό και δημιουργούν ένα πλέγμα που δομεί την ίδια την πόλη και την ιεραρχεί δίνοντάς της μορφή, ζωή, διαφορετικότητα και νόημα. Μέσα από αυτό το πλέγμα βιώνονται και αναγνωρίζονται οι δρόμοι, οι πλατείες, τα πάρκα, οι κήποι με τη μορφή τους και τις αναλογίες τους που, σε συνδυασμό πάντα με τα κτίρια που τα περιβάλλουν, συνθέτουν την εικόνα της ίδιας της πόλης που ο καθένας αντιλαμβάνεται. Δεν είναι τίποτα άλλο από ένα θέατρο άτυπων και τυχαίων συναντήσεων μέσα στο οποίο κυκλοφορεί κανείς καθημερινά, αναπαύεται, αγωνίζεται και ονειροπολεί, προσεγγίζοντας, έτσι, με τον καλύτερο τρόπο το ύφος και το χαρακτήρα του κάθε χώρου ξεχωριστά αλλά και το ρόλο αυτού στη συγκρότηση της πόλης. Είναι χώροι συλλογικής μνήμης, χώροι που στη διάρκεια των χρόνων διαδραματίζονται γεγονότα ξεχωριστά, στιγμές που αφήνουν ανεξίτηλο το σημάδι τους στον καθέναν, αφού όλοι έχουν δυνατότητα προσπέλασης σε αυτούς.

Το δημόσιο αφορά όλους τους ανθρώπους σαν ολότητα και δημιουργεί την κοινωνική συλλογικότητα. Ο δημόσιος χώρος και το δημόσιο κτίριο λειτουργούν και διαμορφώνονται τόσο από το δομημένο περιβάλλον, όσο και από τους ίδιους τους ανθρώπους που τους χρησιμοποιούν και τους ζούνε καθημερινά αποτελώντας το “κύτταρο” της κοινωνικής, συλλογικής και συμμετοχικής διαδικασίας.

Η στρατηγική προσέγγισης για το σχεδιασμό του Κτιρίου και για τη στέγαση των Χώρων Εγκαταστάσεων Κοινής Ωφέλειας του Δήμου Θεσσαλονίκης, συνίσταται στην κατά το δυνατόν αρτιότερη ανταπόκριση στα κριτήρια αυτά που χαρακτηρίζουν ένα δημόσιο κτίριο ώστε να αποτελεί ένα νέο τοπόσημο, τα οποία και αξιολογήθηκαν, διερευνήθηκαν κι απέδωσαν τα βασικά στοιχεία της Αρχιτεκτονικής πρότασης.